به
والدین دانش‌آموزان معمولاً بازخورد توصیفی
داده می‌شود و در آن پیشرفت‌ها و ضعف‌های دانش‌آموزان تحلیل می‌شود تا زمینه پیشرفت او فراهم گردد و
بتوانند گام‌های بعدی را در جهت بهبود
پیشرفت تحصیلی خود بردارد. این نوع بازخورد حداقل دو یا سه نوبت در سال به والدین
داده می‌شود.
در
دادن بازخورد به والدین، معلم با ترکیب و تحلیل اطلاعات به دست آمده در فرآیند
ارزش‌یابی، که طی مراحل مختلف
گردآوری شده است، و بر مبنای مستنداتی که در پوشه کار دانش‌آموز وجود دارد گزارش پیشرفت تحصیلی و
تربیتی وی را به اطلاع والدین او خواهد رساند. این نوع بازخورد دادن، درواقع نوعی
بازخورد آموزشی است که در آن نتیجه عملکردهای دانش‌آموزان به والدین او داده می‌شود تا اطلاعاتی درخصوص میزان پیشرفت و
موقعیت تحصیلی فرزند خود به دست آورند. این امر به معلم کمک می‌کند که در جهت استمرار یادگیری دانش‌آموزان و اصلاح و تغییر و بهبود عملکرد
آن‌ها از والدینشان یاری بگیرد.
به
یاد داشته باشیم که بازخورد نقش غذای رشددهنده را دارد. بدین معنا که انتظار می‌رود یادگیرنده را یک گام به پیش براند.
یادگیرنده تا احساس خوبی نسبت به خود نداشته باشد، موفقیت‌های خود را نشناسد و با تصویر گرفتن و
مرور آن‌ها دلگرم و تحریک نشود به انجام
فعالیت‌های مورد نظر معلم راغب نخواهد
شد. بنابراین در هنگام دادن این نوع از بازخورد بهتر است ابتدا نقاط قوت دانش‌آموز بیان شود و سپس نقاط ضعف او با
احتیاط گفته شود. معلم لازم است از هر نوع برچسب زدن و نسبت دادن صفتی منفی به
دانش‌آموز، که سبب شود والدینش نگران
شوند که مبادا فرزندشان عیب و نقصی داشته باشد خودداری کند. هرگونه نسبت دادن صفت
منفی موجب می‌شود اعتمادبه‌نفس و انگیزه هم دانش‌آموز و هم والدین او برای جبران ضعفی
درسی‌اش از بین برود.
در
هنگام دادن بازخورد به والدین لازم است درباره اینکه فرزندشان چه وضعیتی دارد و
چگونه وضعیت او را می‌توانند بهبود بخشند صحبت شود.
لازم است در بازخورد دادن، به شخصیت انسانی دانش‌آموز توجه شود و برای او احترام و اهمیت
قائل شویم. برای آنکه بازخوردی که می‌دهیم
سودمند باشد باید خودمان را به جای دانش‌آموز
قرار دهیم. بازخورد خود را با عبارت یا جمله‌ای که ناظر بر نقاط قوت دانش‌آموز است شروع و بعد با احتیاط و ظرافت
نقاط ضعف او را بیان کنیم. سعی کنیم در بازخوردهایمان به بیان و توصیف رفتار
بپردازیم و از قضاوت و برچسب‌زنی به دانش‌آموز خودداری کنیم. بیان عبارات مثبت،
انرژی والدین دانش‌آموز را برای انجام آنچه که از
آن‌ها خواسته شده است تقویت می‌کند و به عکس، عبارت منفی، واکنش‌های تدافعی در آنان ایجاد می‌نماید.
منبع:
1. Brookhart Susan (2008) How to give effective feedback to your students,Association for supervision and curriculum development (ASCD)