پیشگام در روان‌شناسی تربیتی ایران: دکترعلی اکبر سیف، استاد شاخص، نویسنده و مترجم

علی‌اکبر سیف در ۲۶ آبان‌ماه ۱۳۲۰ در شهر نهاوند به دنیا آمد. پدرش را در دو سالگی از دست داد و با سرپرستی مادر و در فقر و سختی بزرگ شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش به پایان رساند و در خرداد سال ۱۳۴۱ دیپلم ریاضی گرفت. پس از ورود به خدمت سربازی، به‌عنوان سپاهی دانش در یکی از روستاهای نهاوند مأمور به تدریس شد. در سال ۱۳۴۳ به استخدام اداره‌ی فرهنگ نهاوند درآمد و در روستاها به خدمت ادامه داد. پس از آن، امکان یافت به دوره‌ی لیسانس آموزش‌وپرورش با گرایش روان‌شناسی، در دانش‌سرای عالی سپاه دانش وارد شود. در سال ۱۳۴۷ هم با رتبه‌ی اول فارغ‌التحصیل شد. در شهریور ۱۳۴۸ با استفاده از بورس تحصیلی برای ادامه‌ی تحصیل به آمریکا رفت.

سیف در سال ۱۳۵۰ فوق‌لیسانس خود را در رشته‌ی روان‌شناسی تربیتی از دانشگاه ایلینویز جنوبی گرفت و در سال ۱۳۵۲ هم دانشنامه‌ی دکترایش را در همان رشته و دانشگاه گرفت. او به ایران بازگشت و عضو هیئت علمی دانشگاه ابوریحان بیرونی شد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، سیف با عضویت در هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، به فعالیت‌های پژوهشی و آموزشی ادامه داد.

دکتر سیف شخصیتی اندیشمند و تأثیرگذار در عرصه‌ی روان‌شناسی تربیتی ایران است. بیشتر اهل تألیف است، ولی زمانی به ترجمه روی آورده است که بخواهد اثری ارزشمند و مهم را به جامعه‌ی علمی عرضه کند. از همه‌ی آثار تألیفی و ترجمه‌ای وی استقبال شده و بعضی بارها چاپ شده‌اند. معروف‌ترین کتاب او «روان‌شناسی پرورشی» است که از زمان انتشار اولین نسخه در سال ۱۳۵۵ تا سال ۱۳۹۸، هفت بار ویرایش و ۶۷ بار چاپ شده است.

بعضی دیگر از کتاب‌های مهم دکتر علی‌اکبر سیف به ترتیب زیرند.

تألیف: اندازه‌گیری، سنجش و ارزیابی آموزشی؛ سنجش فرایند و فراورده‌ی یادگیری؛ اندازه‌گیری و ارزشیابی پیشرفت تحصیلی؛ تغییر رفتار و رفتاردرمانی؛ نظریه‌ها و روش‌ها؛ روش تهیه‌ی پژوهش‌نامه در روان‌شناسی و علوم تربیتی؛ روش‌های یادگیری و مطالعه؛ معرفی درمان‌های رفتاری و شناختی نسل‌های اول و دوم و سوم با تأکید بر درمان وابسته به پذیرش و تعهد (اکت)؛ مجموعه‌ی مقاله‌ها و مصاحبه‌ها.

ترجمه: ویژگی‌های آدمی و یادگیری آموزشگاهی؛ روش‌های مطالعه؛ فراسوی آزادی و شأن؛ مقدمه‌ای بر نظریه‌های یادگیری؛ درمان با روش حل مسئله.