دم شکار
عقرب از دمش برای نیش زدن استفاده می‌کند.
دم پرش
کانگورو هنگام پرش کردن، از دمش برای حفظ تعادل استفاده می‌کند یا حتی می‌تواند روی دمش بایستد.
دم قلاب‌مانند
میمون عنکبوتی دمش را به دور شاخه درخت قلاب می‌کند و در این حالت دم نقش دست یا پای اضافی را ایفا می‌کند. یا اسب دریایی دمش را به دور علف‌های دریایی حلقه می‌کند و از آن به‌عنوان یک لنگر بهره می‌گیرد.
دم تعقیب و گریز
یوزپلنگ هنگام شکار دمش را به حالت صاف و کشیده نگاه می‌دارد تا هنگام تغییر مسیر تعادلش را حفظ کند.
دم پیشران
سگ‌های آبی دم پهن و پارویی‌شان را در جهت بالا و پایین بر آب می‌کوبند و در آب پیش می‌روند. البته سگ‌های آبی با کوبیدن تندتند دمشان بر آب، دوستانشان را از وجود خطر آگاه می‌کنند. ماهی‌ها هم باله دمی‌شان را به طرفین پیچ و تاب می‌دهند و در آب پیش می‌روند. البته وال‌ها بر خلاف ماهی‌ها برای حرکت‌کردن دم پهن و تختشان را به شکل عمودی تکان می‌دهند.
دم برای دورکردن مزاحم
گورخر یا اسب و گاو با حرکت دادن دمشان حشرات مزاحم را از خود دور می‌کنند.
دم هشدار
مار زنگی با لرزاندن فلس‌های انتهای دمش که مانند یک زنگوله صدا می‌دهد، به جانور مهاجم هشدار می‌دهد که عقب‌نشینی کند.
دم پرواز
پرندگان هنگام فرود آمدن پرهای دمشان را مانند یک چتر از هم باز می‌کنند تا فرود آرامی داشته باشند.
دم تکیه‌گاه
دم دارکوب هنگامی که او بر تنه درختان نوک می‌زند و حشرات را شکار می‌کند، مانند یک تکیه‌گاه عمل می‌کند و تعادل بدنش را حفظ می‌کند.
دم تزئینی و نمایشی
مرغان بهشتی ساکن جنگل‌های بارانی یا طاووس نر از پرهای دمشان برای جلب توجه جفت استفاده می‌کنند.
دم محافظ سرما
روباه‌ها و سنجاب‌ها دم خزپوش و ضخیم‌شان را به دور بدنشان می‌پیچند و از خود در مقابل سرمای هوا محافظت می‌کنند.