در اسلام همه مؤمنان به اعضای یک پیکر تشبیه شده‌اند.1 از این‌رو توصیه شده است که همه افراد جامعه در جهت رفع نیازهای یکدیگر بکوشند و معلوم است که این کار در یک سطح وسیع در قالب مشاغل مختلف نیز می‌تواند شکل بگیرد. شغل‌هایی در زمینه‌های مختلف. از این رو افراد جامعه می‌توانند با نیت خدایی به دیگران، به مجموعه‌ای از اقدامات هدفمند در قالب شغل‌های گوناگون دست یابند.
می‌بینید که بنای خدمت و یاری‌رسانی به یکدیگر برای اینکه بتواند پایدار، استوار و پابرجا بماند به یک زیربنا و پایه محکم نیاز دارد و چه مبنایی بهتر از اینکه همه افراد جامعه ایمانی بدانند که چونان اعضای یک پیکرند. پس انسان‌هایی که در جامعه زندگی می‌کنند باید با تلاش، به کمک یکدیگر بشتابند و نیازهای مادی و معنوی همدیگر را رفع کنند. در اسلام خدمت به مردم از والاترین مظاهر عبادت شمرده شده است. از مجموعه آموزه‌های دینی برمی‌آید که پس از انجام واجبات، از بالاترین وسیله‌ها برای تقرب به خداوند خدمت به مردم و رفع نیازهای آنان است.
امام سجاد (ع) فرموده است: با یاری کردن برادرانتان به خداوند نزدیک شوید. امام صادق (ع) می‌فرماید: خدا می‌فرماید مردم خانواده من‌اند و محبوب‌ترین آنان کسانی‌اند که در رفع نیازهای مردم تلاش کنند.
(مفاتیح‌الحیاة، جلد9، ص 496)
و نیز پیامبر (ص) فرموده است: در میان بندگان خدا آن کسی نزد خدا محبوب‌تر است که برای دیگر بندگان خدا، سودمند‌تر باشد. (نهج‌الفصاحه، ص26، حدیث 86)
می‌بینید که باید تلقی درست و کاملی از عبادت داشت و آن را محدود به نماز و روزه و .... ندانست. عبادت دایره وسیع و گسترده‌‌ای دارد و در این میان خدمت به دیگران از بالاترین عبادت‌هاست.
امام صادق (ع) فرموده است: رفتن مسلمان برای راه‌اندازی کار مؤمن مسلمان دیگر بهتر از هفتاد بار طواف خانه خداست. (الحیاة، جلد 9، ص 582)
پس می‌توان از فرصت‌های شغلی خود برای خدمت بیشتر به مردم استفاده کرد؛ البته چه بهتر که تلقی درستی از انواع و ابعاد خدمت داشت و اولویت‌ها را در مسیر فعالیت‌های شغلی در نظر گرفت و شغلی را انتخاب کرد که بتوان در قالب آن بهترین نوع خدمت را ارائه داد.
باید دانست در بینش اسلامی کار و شغل چه بهتر که مولد و خلاق و هرچه بیشتر به حال مردم سودمند‌تر باشد و روشن است که کار مفید و مولد شکل‌های مختلفی می‌تواند داشته باشد. چنین کاری اختصاص به کار بدنی در کارخانه یا کار کشاورزی در مزرعه و ... ندارد. تدریس و تعلیم و مطالعه و تحقیق در تولید علم و پیشرفت در رشته‌های علمی در گوشه کتابخانه و آزمایشگاه نیز می‌تواند از جمله کارهای مفید و مولد به شمار آید.
آری به شغل‌های گوناگون برای اداره کردن جامعه و برآورده کردن نیازهای جمعی نیاز است. شغل‌هایی در زمینه‌های مختلف کشاورزی، باغداری، صنعتی، درمانی، بهداشتی، هنری، علمی و آموزشی.
تجارت کالاهای حلال و مورد‌نیاز جامعه و فعالیت‌های خدماتی نیز از کارهای سودمند محسوب می‌شوند و لازم است که برای رفع نیاز جامعه در این زمینه‌ها نیز جمعی از افراد در پی چنین شغل‌هایی باشند.
آری عموم حرفه‌ها و شغل‌های تولیدی و توزیعی و حتی خدماتی مثل کار بنگاه‌داری یا آژانس و امثال این‌ها که با شرایط صحیح و طبق مقررات اسلامی انجام می‌گیرند یک نوع خدمت به خلق است و عبادت محسوب می‌شود. همه این کارها در واقع از مصادیق خدمت و از نمونه‌های کارگشایی برای مردم و خوشحال کردن مؤمنان است که در روایات به آن‌ها توصیه و آثار و پاداش زیادی برای انجام آن‌ها بیان شده است.
پیامبر (ص) فرموده است: محبوب‌ترین کارها نزد خداوند شاد کردن مؤمن از راه حلال و درست است. (همان، ص 391)
امام باقر (ع) فرموده است: عبادتی نزد خداوند برتر از شاد کردن مؤمن نیست. (همان، ص 614)
پیامبر (ص) به روایت امام صادق (ع) فرموده است: هر کس مؤمنی را شاد کند مرا شاد کرده و هر کس مرا شاد سازد خدا را شاد کرده است. (همان، ص 389)
امام علی (ع) نیز فرموده است: باید کسی را بیشتر دوست بداری و به او بیشتر بها بدهی که بیش از همه، برای خدمت به مردم تلاش و دوندگی می‌کند. (همان، ص 579)
پس فردی که ساعت‌ها در محل کسب و کار بنگاه یا دفتر آژانس می‌نشیند و منتظر می‌ماند تا کسی که به خانه یا ماشین یا هر وسیله دیگری نیاز دارد به او مراجعه کند و او نیاز وی را برطرف کند؛ جز این است که شخص مراجعه کننده وقتی کارش راه افتاد و نیازش برطرف شد خوشحال می‌شود؟ اگر وی این کار را با نیت الهی و تمامی ملاحظات دینی انجام دهد معلوم است که در حال عبادت است و کار او نزد خداوند از ارزش فوق‌العاده‌ای برخوردار است.
پس در شغل نیز باید انگیزه‌های خدایی داشت و در جهت خدمت و رفع نیازهای مردم گام برداشت و این کار را با شوق انجام داد.
پی‌نوشت
1. پیامبر (ص): مؤمنین برادر یکدیگر و چون اعضای یک پیکرند. (کافی، جلد 2، ص 166، دارالکتب الاسلامیه)