شاید تو هم این احساس را داشته باشی. چه احساسی؟ اینکه وقتی دانش‌آموز هستی، دو بار سال نو داری! یک بار در آغاز فروردین، یعنی وقتی بهار می‌شود و طبیعت لباس نو به تن می‌کند و یک بار هم در آغاز مهرماه، وقتی مدرسهها باز می‌شوند؛ به‌خصوص مهر امسال که بعد از دو سه سالِ کرونایی، که مدرسهها کم و بیش نیمه‌حضوری بودند، سال نوی تحصیلی واقعاً سال نوست.
در آغاز هر سال، آدم دلش می‌خواهد تصمیم‌های تازه بگیرد. بعضی‌ها تصمیم‌هایشان شبیه آرزوهایی است دست‌نیافتنی! بعضی‌ها هم تصمیم‌هایشان آن‌قدر کوچک است که اگر تصمیمی نمی‌گرفتند هم چندان فرقی نمی‌کرد. برای همین، تصمیم تازه گرفتن خودش یک مهارت است.
صفحـه‌ی مهـارت‌های زندگی سـال تحصـیلی جـدید را با مـهارت تصمیم‌گیری شروع می‌کنیم. ما که هر روز داریم می‌رویم مدرسه، بعدش هم می‌رویم خانه. هر روز هم که داریم بزرگ‌تر می‌شویم. دیگر چرا باید تصمیم بگیریم!؟ شاید این سؤال، سؤال تو هم باشد. بعضی‌وقت‌ها تصمیم‌گرفتن از نان شب هم واجب‌تر است. یعنی خیلی‌خیلی لازم است که ما برای زندگی خود تصمیمی بگیریم. مثلاً وقتی در کارنامه‌ی سال پیش، بیشتر درس‌هایمان «نیازمند تلاش بیشتر» شده است، یا وقتی اضافه‌وزن داریم و دکتر به والدینمان گفته است اضافه‌وزنمان می‌تواند به سلامتی‌مان آسیب بزند، یا وقتی که بیش از حد نگران یا بیش از حد غمگینیم و این حالت را باید درمان کنیم، یا وقتی احساس می‌کنیم یک دوست نامناسب داریم. فکر می‌کنید بعد از این اتّفاق‌ها چه تصمیم‌هایی باید بگیریم؟
بعضی وقت‌ها هم هیچ‌کدام از اتّفاق‌های بالا در زندگی‌مان نیفتاده است. درسمـان تقریبـاً خوب است، تنمان سالم است و سرحال هستیم. رابطه‌ی خوبی هم با دوستان و خانواده داریم. این‌جور وقت‌ها تصمیم گرفتن به زندگی ما جهت می‌دهد. مثلاً اگر دلتان می‌خواهد یک ورزشکار حرفه‌ای، یک کشاورز موفّق، یک مادر یا پدر خیلی مهربان یا یک کارآفرین شوید، از همین الان باید تصمیم‌های بزرگی برای زندگی‌تان بگیرید.
گام به گام با مهارت تصمیم گیری
برای اینکه یک تصمیم‌گیر ماهر شوید، این چند گام را بردارید:
1. تصمیم‌های بزرگ بگیرید.
شاید شما این تصمیم یک‌ساله را گرفته باشید که امسال بهتر از سال گذشته درس بخوانید. خیلی هم خوب! امّا ممکن است وسط سال تحصیلی این سؤال به ذهنتان بیاید که «که چی؟» اگر تصمیم بزرگ بگیرید، هر تصمیم کوچکی که می‌گیرید، می‌تواند مرحله‌ای باشد برای رسیدن به آن تصمیم بزرگ. آن‌وقت برای «که چی؟» و «چرا؟» جواب دارید. به این تصمیم‌های بزرگ، هدف‌های بلند‌مدّت می‌گویند؛ هدف‌هایی که شما برای رسیدن به آن‌ها به زمان نیاز دارید. این هدف‌ها می‌توانند به‌دست‌آوردن مهارتی مثل نجّاری یا توانایی خدمت‌رسانی اجتماعی باشند، یا داشتن یک سبک زندگی مثل زندگی بدون تولید زباله یا هر چیز دیگر.
2. تصمیم بزرگتان را به تصمیم‌های کوچک تبدیل کنید.
حالا تصمیم بزرگتان را به تصمیم‌های کوچک‌تر تبدیل کنید. برای راحت‌تر انجام‌دادن این کار، فکر کنید برای رسیدن به هدف بلند‌مدّتتان باید از چند مرحله عبور کنـید. اگر مراحل رسیدن به هدفتان را نمی‌دانید، از والدین یا معلّم یا بزرگ‌ترهایی کمک بگیرید که بیشتر در مورد هدفتان می‌دانند. این‌طوری می‌توانید بگویید در هر مرحله برای رسیدن به هدفتان چه‌کار‌هایی باید انجام دهید.
3. کارهایی را که تا آخر امسال باید انجام دهید بنویسید.
حـالا کارهـایـی را که تا آخر ســال تحصیـلی 1402- 1401 برای رسیدن به هدفتان باید انجام دهید، اینجا بنویسید. فقط یادتان باشد که این کارها شدنی باشند. توانایی‌های خودتان را در نظر بگیرید و حواستان باشد برای انجام‌دادن هر مرحله فقط یک ماه زمان دارید، نه بیشتر.
4. الـان فقط به فکر تصمیم مهرماهتان باشید.
الان لازم نیست مدام به هدف بزرگتان فکر کنید. همین که هدف مهرماه خود را انجام دهید، کافی است. یادتان باشد، اگر یکی دو ماه به هدفتان نرسیدید، نا امید نشـوید. شاید باید برنامه‌تان را عوض کنیـد؛ جـوری که از پسِ انجـام‌دادنـش بر بیایـید. شاید هـم باید تلاشتان را بیشتر کنید!