نهاد آموزشوپرورش در هر جامعهای دارای کارکردهای متفاوتی است و «تربیت هنری» که دربرگیرنده بخش مهمی از اهداف این نهاد است، از جمله کارکردهای با اهمیت آموزشوپرورش است. فصلنامه رشد آموزش هنر در مقالهای به بررسی
آثار و نتایج تربیت هنری پرداخته است.
نویسنده این مقاله ژیلا عزیزی، کارشناس تکنولوژی و گروههای آموزش ابتدایی است.
در ابتدای این مقاله آمده است: «بهطور کلی رشد و شکوفایی قابلیتها و استعدادهای هنری و زیباییشناختی دانشآموزان در تربیت هنری مورد توجه قرار میگیرد. تربیت هنری در رشد و بروز استعدادها و قابلیتهای شناختی، عاطفی و مهارتی دانشآموزان نقش سازندهای دارد.»
نویسنده مقاله درباره هدف تربیت هنری میگوید: «جروم هاپسمن» تربیت هنری را ناظر بر حواس مختلف، رشد تجارب حسی و لمسی، حساسیت و برخورد عمیق با جلوههای بصری هنری و نقادی هنرمندانه میداند. هدف تربیت هنری توانا ساختن دانشآموزان به کسب مهارتهای مربوط به بیان و
ابراز هنرمندانه، طراحی، ارزشگذاری و قدردانی نقادانه و نیز کسب آگاهی از هنر و تاریخ آن است. توجه به تفاوتهای فردی دانشآموزان و سطح رشد هر یک از آنان یکی از ویژگیهای تربیت هنری است که شیوه برخورد با دانشآموزان را تبیین میکند.»
در ادامه مقاله آمده است: «آنچه در تربیت هنری مطرح میشود، این است که دانشآموزان یاد بگیرند چگونه ببینند، بشنوند، ارتباط برقرار سازند و بهسوی تولید محصول هنری حرکت کنند. آنها میآموزند که چگونه محیط میتواند به احساس و عمل آنها شکل دهد و چگونه با فعالیتی
منظم و هدفمند میتوانند قابلیتهای وجودی خود را برای بیان هنری رشد دهند.»
متن کامل این مقاله در فصلنامه رشد آموزش هنر، شماره 33، بهار 1392 منتشر شده است.