تاریخنگاری درسی در دوره رضاشاه عنوان مقالهای است که در جدیدترین شماره فصلنامه رشد آموزش تاریخ منتشر شده است.
محرم قلیزاده کارشناس ارشد تاریخ ایران دوره اسلامی در این مقاله به موضوعاتی مانند نگاه حکومت رضاشاه به آموزشوپرورش و ناسیونالیسم رسمی و کتابهای درسی تاریخ پرداخته است.
در بخشی از این مقاله میخوانیم: «میتوان به پیروی از یک تحقیق جدید، تدوین متون درسی تاریخ مقطع ابتدایی را به سه دسته تقسیم کنیم: در دوره اول (1307-1304) نظارت جدی وزارت معارف بر محتوای کتب درسی تاریخ آغاز شد. براساس دستور وزارتی، نویسندگان موظف بودند وقایع
عصر پهلوی را با محور قرار دادن اقدامات رضاشاه و مطالب صفحات نخستین کتابها را با توصیف ویژگیهای ایرانیان باستان تألیف کنند.
طی دوره دوم (1317-1308) وزیر معارف وقت، خان قراگوزلو، به تعدادی از نویسندگان حوزه تاریخ پیشنهاد نگارش کتب درسی را داد. چاپ این کتب بلافاصله در چاپخانه همان وزارتخانه، نشان از اهمیت ماده درسی تاریخ، در نزد وزارتخانه مذکور دارد. سال 1308 پایانی بر پراکندگی متون
درسی تاریخ بود.»
در مورد دوره سوم چنین میخوانیم: « در دوره سوم (1320-1317) آن مطالبی از کتابهای تاریخ دوره ابتدایی که دوران باستان و سلسلههای باستانی و اسطورهای را در برمیگرفت میبایست با تفصیل بیشتری درج میشد. مطالب صفحات نخستین تاریخ قدیم به تبلیغ حس وطندوستی اختصاص
دارد. نویسنده با ارائه نقشهها و تصاویری از قلمرو سلسلههای ایران قبل از اسلام که از «غرب به دجله و از شرق به جیحون میرسید» این دوران را «بهترین اوقات تاریخ ایران» شمرده است. در این کتاب سامانیان بهخاطر احیا نمودن آیینهای باستانی و سلجوقیان بهخاطر احیای
قلمرو ساسانیانِ «باعظمت» مورد ستایش قرار گرفتهاند. نادرشاه نیز با بزرگترین شاهان ایران و جهان مقایسه شده است.»
متن کامل این مقاله در فصلنامه رشد آموزش تاریخ، شماره 54، بهار 1393 منتشر شده است.