خواندن برای ارتقای سواد در چین

در ابتدای مقاله می‌خوانیم: «دکتر کارول گوردون استاد دانشگاه راجرز در نشریه کتابخانه آموزشگاهی شماره ژانویه سال 2014 گزارش بازدید خود از برخی مدارس ابتدایی روستایی در شانگهای چین را، که در آن‌ها شیوه‌ای خاص از کتابخوانی برای ارتقای سواد خواندن دانش‌آموزان اجرا شده منتشر کرده است. در این شیوه فرهنگ، یا برنامه کتابخوانی بر سه ستون استوار است: 1- بستر همکاری بین مدیر مدرسه، معلمان و پدر و مادر 2- زیرساخت‌های مشترک از اصول 3- زمان اختصاص داده شده برای خواندن و کتاب خوانی و دسترسی به مواد و منابع خواندنی».

در بخش دیگری از مقاله آمده است: «هدف برنامه خواندن این نیست که نمرات خواندن دانش‌آموزان افزایش یاید بلکه هدف، توسعه نگرش مثبت به خواندن است تا از این طریق به دانش‌آموزان القا شود که در مدرسه و خانه بیشتر بخوانند و در نتیجه از توانایی خواندن، نوشتن، صحبت کردن و تلفظ بهتری در سراسر عمر خود بر خوردار شوند. بسیاری از مربیان آموزشی می‌توانند از این مدل استفاده کنند.

مفهوم اصلی هسته مشترک استانداردهای دولتی اولویت دادن به آموزش مبتنی بر سواد است. همه مدارس با هدفی مشترک این برنامه را اجرا می‌کنند اما برخی متفاوت‌تر و به روشی موثرتر هدف را دنبال می کنند.

علی‌رغم محدودیت هایی که در جامعه چین و نظام آموزشی وجود دارد، در این مدارس بچه‌ها با عشق به کتاب و کتابخوانی و به طور کلی با خواندن رشد می‌کنند.

باید دانست که اگر چه جمعیت با سواد چین به تأمین جایگاه این کشور در اقتصاد جهانی کمک خواهد کرد اما انگیزه و هدف اصلی برنامه خواندن این نیست بلکه برگزار کنندگان برنامه، اهمیت ابعاد عاطفی و شخصی خواندن را مدنظر دارند و لذا آن را تشویق می کنند.»

نویسنده: دکتر اکرم عینی
کلیدواژه‌ها: مطالعه، ارتقای سواد خواندن، چین