نویسنده این مقاله به معرفی تعریف‌ها و ویژگی‌های خلاقیت با تاکید بر ریاضی پرداخته است
در ابتدای مقاله می‌خوانیم: «خلافیت در ریاضی، باید یکی از مؤلفه‌های اصلی آموزش ریاضی در نظر گرفته شود. پس برای برنامه‌ریزی بهتر جهت تقویت این توانایی در آموزش ریاضی، نیاز است تا ساختار خلاقیت و خلاقیت در ریاضی و ویژگی‌های آنها شناسایی شوند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که هنوز بسیاری از ابعاد و وجوه خلاقیت ریاضی در محیط‌های آموزشی برای صاحب‌نظران ناشناخته است.»
در ادامه آمده است: «عده‌ای از ریاضی‌دان‌ها خلاقیت در ریاضی را ناشی از ترکیب ایده‌ها می‌دانند و ترکیب کردن ایده‌های شناخته شده را به شیوه‌های جدید یک کار خلاقانه در نظر می‌گیرند.
اروینک بیان می‌کند که خلاقیت ریاضی، نقش حیاتی در تفکر ریاضی پیشرفته دارد و باعث حدسیه‌سازی و خلق نظریه‌های ریاضی می‌گردد. او شکل‌گیری تعریف یک مفهوم جدید و ارزشمند ریاضی را با استفاده از مفاهیم قبلی، مثالی از فعالیت خلاقانه در ریاضی می‌داند. وی معتقد است نیروی محرکه خلاقیت ریاضی، از تعامل عناصر مختلفی از جمله درک، شهود، بصیرت و توانایی تعمیم دادن تشکیل شده است.»
نویسنده مقاله پس از اشاره به پیشینه‌های تحقیقی در زمینه خلاقیت ریاضی چنین نتیجه‌گیری کرده است: «ریاضی حوزه‌ای مناسب برای تقویت مهارت‌هایی است که از ملزومات بروز خلاقیت و پرورش آن است.
لذا، پرورش خلاقیت باید از اهداف طراحی فعالیت‌های این حوزه باشد. نظام آموزش‌وپرورش باید با اتکا بر یافته‌های علمی، به تبیین دقیق‌تری از فرایند یاددهی ـ یادگیری دست یابد و فرصت‌های زیادی را در کلاس‌های درسی ریاضی برای افراد فراهم سازد تا با حل مسائل ریاضی چالش‌برانگیز و تکلیف‌هایی که باعث می‌شود آنان خلاقیت ریاضی را تجربه نمایند، دست‌وپنجه نرم کنند.»
نویسنده: نرگس یافتیان، استادیار دانشگاه شهید رجایی
کلیدواژه‌ها: خلاقیت ریاضی، آموزش ریاضی، تفکر واگرا