در «رشد آموزش زمین‌شناسی»
«گاز رادون و پیش‌بینی زمین‌لرزه»، عنوان مقاله‌ای است که در شماره‌ی جدید فصل‌نامه‌ی رشد آموزش زمین‌شناسی چاپ شده است.
در مقدمه این مقاله که توسط خانم زهرا هادیان کارشناس ارشد جغرافیا و دبیر ناحیه دو شهرری تهیه شده، آمده است:
«در مواردی، قبل از وقوع زمین‌لرزه، غلظت رادون در هوا و آب‌های زیرزمینی افزایش می‌یابد. این به دلیل تجمع انرژی در سنگ‌ها، ایجاد شکستگی‌ها و در نتیجه خروج گاز رادون رخ می‌دهد [Shapiro, 1980; wakita, etal, 1985].
در بررسی ارتباط تغییرات گاز رادون با وقوع زمین‌لرزه‌ها به منظور پیش‌بینی آن‌ها، تغییرات زمانی این گاز را در 25 محل در ژاپن اندازه گرفته‌اند. تغییرات رادون علاوه بر وقوع زلزله، متأثر از شرایط جوی، جزر و مد و پمپاژ آب‌های زیرزمینی نیز بوده است.
دانشمندان «انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا» هم‌میزان گاز رادون را در 12 حلقه چاه در جنوب کالیفرنیا بررسی و مطالعه کرده‌اند. براساس مطالعات آن‌ها، قبل از وقوع زمین لرزه‌های 15 اکتبر 1979 در «امپریال ولی»، اول ژانویه‌ی 1979 در «بیریک»، غلظت رادون افزایش یافته است
[Rahe, 1996].
چی‌یو کینگ و همکارانش نیز بین غلظت رادون در هوا و آب در شرایط وقوع زمین‌لرزه ارتباط‌هایی دیده‌اند.
غلظت گاز رادون در خاک‌های پوشاننده‌ی گسل‌ها و شکستگی‌های موجود در سنگ‌ها معمولاً بیشتر است. با توجه به این‌که گسل‌ها و شکستگی‌ها در سنگ‌های سخت غالباً محل انباشته‌شدن آب‌های زیرزمینی است، از اندازه‌گیری رادون برای اکتشاف آب‌های زیرزمینی استفاده شده است. از
اندازه‌گیری غلظت گاز رادون در اکتشاف اورانیوم نیز استفاده می‌شود.»
بررسی تغییرات زمانی غلظت گاز رادون محلول و تغییرات زمانی غلظت گاز رادون از عناوینی است که این مقاله به آن‌ها پرداخته است.
متن کامل این مقاله را در فصل‌نامه‌ی رشد آموزش زمین‌شناسی، تابستان 1390، شماره‌ی 65 ببینید.