گفت‌وگوی «رشد آموزش تربیت‌بدنی» با علیرضا جهانبخش دبیر پیشکسوت ورزش مدارس
یک معلم ورزش باید اطلاعاتش به روز باشد و از اوضاع و احوال ورزش مملکت و ورزش دنیا آگاه باشد و بعد از آن اوضاع و احوال کلاس خودش را بداند. او باید در بچه‌ها استعدادیابی کند.
آقای علیرضا جهانبخش دبیر پیشکسوت ورزش در گفت‌وگو با فصل‌نامه رشد آموزش تربیت‌بدنی با بیان این مطلب گفت: «متولد سال 1315 شهرستان دزفول هستم. از کودکی علاقه بسیاری به ورزش داشتم و اوقات فراغتم را به ورزش و بازی در محله می‌گذراندم. شنا در برکه
و رودخانه‌ها و دوومیدانی تنها سرگرمی ایام کودکی من بود.»
وی افزود: «علاقه‌مندی شدید من به ورزش و تحصیل در این رشته سبب شد پس از اتمام تحصیلات به عنوان معلم ورزش دبستان سعدی و پس از اخذ لیسانس دبیر ورزش دبیرستان صورتگر و سپس دبیر ورزش دبیرستان محمدطاهر بهادری (حزب‌الله فعلی) باشم. در آن دبیرستان به کمک آقای تقی سماوات
رئیس تربیت‌بدنی، که من همیشه به نیکی از ایشان یاد می‌کنم. تیم‌های صاحب نامی را به ورزش آموزشگاه‌ها تقدیم کردیم و بسیاری از دانش‌آموزان به تیم ملی رسیدند. واقعاً دبیرستان بهادری یکی از افتخارات زندگی‌ام است.»
آقای جهانبخش در ادامه گفت: «خاطرم هست، یک بار شهید دکتر باهنر به من گفتند که آقای جهانبخش سعی کن افرادی را برای تربیت‌بدنی انتخاب کنی که متعهد باشند. آن موقع من معلمان ورزش را به صورت حق‌التدریس استخدام می‌کردم و به مدارس می‌فرستادم و آن‌ها پس از چند سال کار
کردن استخدام رسمی می‌شدند. به ایشان گفتم: «اگر اجازه بدهید، افرادی را انتخاب کنیم که هم متعهد و هم متخصص باشند.» در رشته تربیت‌بدنی تعهد تنها کافی نیست. و باید متعهد و متخصص بود. برای معلم ورزش و متخصص شدن باید سالیان زیادی کار کرد و تخصص در ورزش چیزی نیست
که با چند شب مطالعه و تمرین حاصل شود. بلکه ورزیده شدن و کار پیوسته می‌خواهد. هم‌اکنون خوشبختانه ما دکترهای جوان داریم که هم ورزشکار هستند و هم علم ورزش می‌دانند. و اهل قلم و کتاب هستند و بیش‌تر معلمان ورزش تقریباً تخصص این کار را دارند وگرنه نمی‌توانند کلاس
را اداره کنند. بچه باید شوت کردن یاد بگیرد، وقتی دبیر ورزش خودش بلد نیست چه‌گونه می‌تواند یاد بدهد!»
این گفت‌وگو در فصل‌نامه رشد آموزش تربیت‌بدنی، شماره 40، پاییز 1390
چاپ شده است