مقاله‌ای از فصل‌نامه «رشد آموزش قرآن»
در کتاب دینی و قرآن، واژه آسمان و آسمان‌ها زیاد تکرار دارد و البته دانش‌آموزان نیز درباره آن سؤالات متعددی دارند. آسمان یکی از مخلوقات خداوند کریم است که آیات بسیاری در مفهوم و مراتب آن در آیات قرآن بیان شده است. ولیکن برخی
از آیات قرآن کریم نشان‌دهنده وجود آسمان‌ها علاوه بر آسمان دنیاست. فصل‌نامه رشد آموزش قرآن در مقاله‌ای به این موضوع پرداخته است.
فاطمه بابایی‌کیایی در ابتدای این مقاله آورده است: «تاکنون مفسران گذشته و معاصر با استفاده از کتاب مقدس قرآن و بر پایه معلومات و توانایی فکری خویش، اوضاع آسمان و آسمان‌ها را تشریح و تفسیر کرده و هر یک نظریه‌ای را
ارائه و مطرح کرده‌اند ولیکن در این‌باره اختلاف نظر دارند که آیا تنها یک آسمان وجود دارد و آن همین آسمان دنیاست که قابل رؤیت است. اگر چنین است پس مسائل مادی مرتبط با آسمان از جمله رزق و روزی، بارش باران و اجرام آسمانی و ستارگان و از سوی دیگر مسائل فراجسمانی
مانند فرشتگان، نزول وحی، استراق سمع شیاطین و مانند آن چگونه اتفاق می‌افتند؟»
نویسنده پس از ارائه دیدگاه‌های تفسیری برگزیده آورده است: «مطهری در کتاب آشنایی با قرآن و علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌نویسند: «اجمالاً دو نظریه اصلی درباره حقیقت هفت آسمان و هفت زمین وجود دارد: آنها مادی و جسمانی و مجرد و معنوی هستند. با توجه به آیات
قرآن، این احتمال که هفت آسمان معنوی و مجرد هستند، دقیق‌تر به نظر می‌رسد. زیرا آیات اشاره دارند که آسمان‌ها محل حاملان الهی یعنی ملائکه هستند و ملائکه مجرد و غیرمادی هستند و محل آنها نیز باید غیرمادی و مجرد باشد. در تعبیر «السماءالدنیا» که آسمان به صورت مفرد
آمده و به دنبال آن واژه دنیا ذکر شده است، منظور از این آسمان دنیا و نزدیک، آسمان اول است که ستارگان و دیگر اجرام سماوی در آن شناور هستند و این نشان از عظمت پروردگار است.
و نیز اشاره دارد به اینکه هر شی‌ء در این عالم ظاهر و باطنی دارد که بسیاری از عرفا و عالمان دینی از ظاهر آن به باطن آن دست یافته‌اند.»
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش قرآن، شماره 37، تابستان 1391 منتشر شده است.