در «رشد آموزش زیست‌شناسی»
فصل‌نامه «رشد آموزش زیست‌شناسی» در مقاله‌ای به موضوع نقش عوامل محیطی فراژنی مانند تغذیه بر فعالیت ژن‌ها پرداخته است.
مهرگان روزبه این مقاله را ترجمه کرده است. در بخش نخست این مقاله آمده است:
«افزوده شدن گروه متیل (CH3) به نوکلئوتیدهای DNA با کمک آنزیم‌های DNA متیل ترانسفراز به‌ویژه در مناطق پروموتر یا نزدیکی آنکه محل‌های شروع رونویسی هستند، رونویسی ژن را متوقف و افزوده شدن گروه استیل (COCH3) به پروتئین‌های هیستونی موجود در کروموزوم‌ها سبب تشدید
رونویسی می‌شود. این گروه‌های متیل و استیل نشانه‌های فراژنتیک (اپی ژنتیک) نام دارند. باید توجه داشت که این نشانه‌ها توالی DNA را دچار جهش نمی‌کنند. در طول زندگی هر فردی الگوی نشانه‌گذاری فراژنتیک روی کروموزوم‌ها از زمانی به زمان دیگر و از نوع سلولی به‌نوعی
دیگر متفاوت است. افزودن گروه متیل به یک ژن ممکن است مفید (مانند خاموشی پیش ژن سرطان‌زا) یا زیان‌آور (مانند غیرفعال کردن ژن سرکوب‌کننده تومور) باشد.»
در بخش دیگری از این مقاله می‌خوانیم: «اگرچه بسیاری از الگوهای فراژنتیک وراثتی نیستند اما تعداد اندکی از آن‌ها ارثی می‌شوند. گاه الگوی متیلاسیون کروموزوم والدینی هنگام میوز نیز ادامه می‌یابد و به کروموزوم‌های نسل بعد و گاه تا چند نسل بعد منتقل می‌شود. به‌عنوان
مثال: ایجاد خارهای دفاعی دافنی که در برابر صیادان در فرد ایجاد می‌شوند تا چند نسل ادامه می‌یابند تغییرهای فراژنتیک در نماتودها تا 80 سال ادامه می‌یابند...»
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش زیست‌شناسی، شماره 88، پاییز 1391 منتشر شده است.