فوت اول: کسب تجربه
قبل از شروع مبل سازی و وارد کردن سرمایه خود در این کار حتما باید مدتی در کنار استادکار به کسب مهارت بپردازیم یا از کلاس‌های این رشته استفاده کنیم و در منبت کاری و نجاری به حد قابل قبولی برسیم. نجاری یکی از قسمت‌های اصلی تولید مبلمان است و عملاً بدون این مهارت کار تولید مبل امکان پذیر نیست. ولی بدون منبت‌کاری هم می‌توان این کار انجام داد چون دستگاه سی ان سی جایگزین آن شده است و منبت‌کاری را از هنری دستی به هنری صنعتی درآورده است.
فوت دوم: استفاده از چوب مرغوب
مواد اصلی نجاری چوب راش و چوب گردو است. چوب خوب، چوب راش است که بافت خوب و انعطاف‌پذیر دارد. یعنی به محض اینکه تیغه نجاری را روی آن می‌گذاریم سریع نمی‌شکند یا ترک نمی‌خورد. چون راش گره ندارد و بافت آن کاملا سالم است. بدون شک استفاده از مواد با کیفیت موجب می‌شود وقتی ما مبل را پارچه می‌کنیم یا رنگ می‌زنیم ماندگاری بالایی داشته باشد و زود ترک نخورد و در نهایت رضایت مصرف کننده را در پی داشته باشد.
فوت سوم: کوتاه کردن دست واسطه‌ها
بهتر است تا جایی که امکان دارد فاصله بین تولید کننده و مصرف کننده کاهش پیدا کند و کالا مستقیماً از کارگاه به فروش برسد. این امر باعث می‌شود سود بیشتری نصیب تولید کننده شود. مثلا با تبلیغ کار خود در فضای مجازی می‌توانیم به صورت مستقیم با مصرف کننده ارتباط برقرار کنیم.
فوت چهارم: خلاقیت و به‌روز بودن و وجدان کاری
اگر به عنوان یک تولید کننده مبلمان خلاق باشیم و زیاد به دنبال کپی یا طرح‌های قدیمی نرویم می‌توانیم طرح‌های خیلی خوبی را روی چوب پیاده کنیم. باید به خلق طرح های به روز و جدید بپردازیم چون این مدل‌ها فروش بسیار بالاتری دارند. همچنین بر اساس وجدان کاری و برای جذب مشتری بیشتر باید بین کیفیت مواد به کار رفته و قیمت آن تناسب برقرار کنیم.
فوت و فن خیاطی
خیاطی علاوه بر اینکه مهارت دوخت انواع لباس است هنری بسیار کاربردی است که در صورت تبحر در آن درآمد قابل توجهی نصیب فرد خواهد شد. شخص ماهر در این زمینه می‌تواند به طرق گوناگون کسب درآمد کند. مانند تأسیس مغازه‌های تک‌دوزی و شخصی‌دوزی مخصوص بانوان یا کار در کارگاه‌های تولیدی بزرگ و کوچک و یا طراحی لباس. یک خیاط معمولاً باید با هنرهای دیگر مثل تیکه دوزی، سنگ دوزی، دور دوزی و قلاب بافی و ... آشنایی داشته باشد. اما این شغل هم مانند سایر مشاغل چالش ها و پیش نیاز های مخصوص به خود را دارد. که در این مطلب سعی بر این شده با گفت و گو با خیاطی موفق و ماهر به چند مورد از فوت و فن های آن پی‌ببریم.
فوت اول: نظم و خوش قولی
یکی از رموز داشتن مشتریان دائمی انضباط و خوش قولی در کار است. مثلا شماره تلفن خود را به مشتری بدهیم تا قبل از آمدن به محل کار ساعت و روز را هماهنگ کند یا برای تحویل سفارش روز خاصی را مشخص کنیم تا در آن روز کار را تحویل بگیرد. در این صورت هم برای زمان مشتری ارزش قائل شده‌ایم و هم به کار خود نظم بخشیدیم.
فوت دوم: خلاقیت
سلیقه مشتری در تهیه پارچه و مدل دوخت بسیار مهم است. ولی گاهی لازم است خود خیاط خلاق باشد و در طرح و رنگ پارچه به مشتری پیشنهاد دهد. دخالت تجربه و مهارت خیاط در این امور هم باعث افزایش کیفیت کار شده هم باعث جلب اعتماد مشتری می‌شود.
فوت سوم: استفاده از وسایل مرغوب
نخ‌های مورد استفاده در خیاطی دو نوع است. یک نوع از آن کیفیت پایینی دارد. ارزان قیمت است و سریع پاره شده و کرک می‌دهد . یا لباس از محل دوخت کنده و نخ کش می‌شود. باید نخ‌های براق و صاف بدون کرک را جایگزین کرد.
همچنین بسیار حائز اهمیت است که ما نسبت به جنس پارچه سوزن خود را تعویض کنیم. برای ضخیم‌دوزی از سوزن شماره ۱۶ و نازک‌دوزی از شماره ۱۱ و ۱۴ استفاده کنیم.
استفاده از پارچه و زیپ‌های مقاوم بدیهی است.
فوت چهارم: استفاده از قدرت ذهن
بهتر است قبل از برش پارچه و شروع کار و یا الگو کشیدن روی کاغذ در ذهن خود طرح دلخواه را بکشیم و طرح کلی و جزئیات لباس را مشخص کنیم. این کار موجب شده است که من از الگو استفاده نکنم و همان طرحی که قرار است روی کاغذ بکشم را روی پارچه پیاده کنم.