در «رشد آموزش علوم اجتماعی»
یکی از مسائل مهم امروز جهانیان اتمام و یا از بین رفتن منابع تجدیدناپذیر است. به همین دلیل استفاده از منابعی چون نفت بسیار محدود شده است. از این‌رو کشورهای متکی به درآمدهای نفتی در فکر تحصیل درآمد از سایر منابع هستند. از جمله این
شیوه‌ها، توجه به میراث فرهنگی و طبیعی محیط انسانی و به‌طور کلی گردشگری و اکوتوریسم است. «احمد کلاه‌مال همدانی» در مقاله‌اش در مجله رشد آموزش علوم اجتماعی با تمرکز بر گردشگری اجتماعی به این موضوع پرداخته است.
نویسنده در تعریف گردشگری اجتماعی آورده است: «مشاهده اجتماعی عمیق گردشگر در زمینه آداب و ترتیبات اجتماعی برخاسته از میراث طبیعی و فرهنگی، مطالعه ساختار اجتماعی، مناسبات و ارتباطات اجتماعی و همچنین، روابط نهادها و سازمان‌های اجتماعی با یکدیگر و با گردشگر، در
طول زمانی فشرده و درک تفاوت‌های اجتماعی موجود برای دست‌یابی به مدل اجتماعی مختار جامعه میهمان.»
نویسنده بر کارکرد اجتماعی ابنیه‌ها، موزه‌ها و میراث طبیعی تأکید کرده و گفته است: «کارکردهای اجتماعی میراث فرهنگی و طبیعی، به‌دلیل شرایط اجتماعی و تغییرات فناورانه دگرگون شده‌اند اما اساس آنها باقی است و تنها ابزارها و اشکال آنها دگرگون شده‌اند. یعنی فلسفه و
هدف‌های اجتماعی بناها به‌دلیل ثبات ذات باقی است اما به‌دلیل تغییرات حاصل از شرایط مذکور، می‌باید باز تولید کارکرد تحقق پذیرد و این میسر نیست مگر آنکه تلفیقی نوین با حفظ زیرساخت‌ها در رفتارهای اجتماعی و کارکردهای آن فراهم شود.»
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش علوم اجتماعی شماره 54، بهار 1391 منتشر شده است.