پیش از استفاده از مواد شیمیایی در آزمایشگاه، کارخانه یا هر مکان دیگری، نخست باید با نکات و خطرهای مربوط به آن ماده شیمیایی آشنا شد. برچسبهای ایمنی یا هشدار، نخستین چیزی هستند که در این زمینه به کمک ما میآیند. فصلنامه رشد
آموزش شیمی، در مقالهای به پیام این برچسبها پرداخته است.
این مقاله به قلم مهدیه کورهپزان مفتخر
و لیلا یوسفی منتشر شده است.
در این مقاله آمده است: «برای نشان دادن درجه خطر مربوط به یک ماده شیمیایی خاص، از یک شَمای لوزیشکل، شامل چند نشانه و عدد استفاده میشود که روی ظرف ماده قرار میگیرد. این شماء برای هر ماده، چهار بخش دارد که با رنگهای متفاوت، به این شرح کُدبندی شده است: بخش
آبی رنگ: خطر سلامتی، بخش سرخرنگ: اشتعالپذیری، بخش زردرنگ: واکنشپذیری و بخش سفیدرنگ: اخطارهای ویژه دیگر. هر بخش به پنج سطح احتمال خطر تقسیمبندی میشود. عدد صفر نشان میدهد که خطر خاصی وجود ندارد و عدد چهار برای احتمال خطر شدید است.»
ادامه این مقاله به توضیح و تشریح درجههای خطر برای هر کدام از این بخشها اختصاص دارد.
متن کامل این مقاله در فصلنامه رشد آموزش فیزیک، شماره 102، پاییز 1391، منتشر شده است.