100 شماره با مجله رشد آموزش شیمی
مجله رشد آموزش شیمی در بهار 1391، حس و حال بهاری را افزون‌تر از هر زمان دیگری تجربه کرد. تولیدکنندگان مجلات رشد، صدمین ایستگاه مسیر خود را با نام «درنگی در راه» می‌شناسند و آن را برای ارزیابی آن‌چه انجام داده‌اند و آن‌چه در آینده باید به انجام برسانند غنیمت می‌شمارند.
مجله رشد آموزش شیمی نیز هنگامی که به ایستگاه صدم مسیر خود رسید، آماده سفر به گذشته خود شد. در نگاه نخست، بازگشت به گذشته این مجله، زمانی واقع در سه دهه پیش از امروز، توجه ما را به خود جلب می‌کند و این همان زمانی است که نخستین شماره این مجله تولد یافته است. اگرچه روشن نیست سودای آغاز این حرکت از چه زمانی در ذهن علاقه‌مندان به مسائل آموزش دانش شیمی و رفع مشکلات آن در کشود خانه کرد، اما در پاییز سال 1363 بود که سیدرضا آقاپورمقدم، یکی از معلمان شیمی دلسوز و سخت‌کوش، در جایگاه سردبیر این مجله، در این عرصه گام نهاد و به پشتیبانی جمعی از فرهیختگان به نشر آن همت گمارد.
نظری کوتاه به 40 شماره نخست این مجله، ما را با افرادی که در تولید محتوای آن سهیم بوده‌اند، آشنا می‌کند؛ استادانی چون دکتر منصور عابدینی، محمدرضا ملاردی و حسن آقایی که از گذشته از فعالیت در جایگاه شورای داوری مجله، در رفع نیازهای معلمان، قلم نیز زده‌اند. در این میان بارها با نام‌هایی از جمله حسام امینی، مرتضی خلخالی، دکتر رحمت‌الله رحیمی، دکتر مسعود روحی لاریجانی، دکتر عیسی یاوری و ... رو‌به‌رو می‌شویم که در ارتقای سطح علمی و مهارت‌های حرفه‌ای معلمان حضوری شاخص داشته‌اند.
البته صدافسوس که امروز جای برخی از آنان در میان ما خالی است؛ از جمله دکتر سیدعلی سیداصفهانی و غلامحسین لطیفی ـ که چندی است در آرامگاه ابدی خود آرام گرفته‌اند. یک دهه پس از جریان گرفتن این حرکت ارزشمند، چهره‌های باتجربه دیگری به همکاری با این مجله پیوستند: غلامعباس پارسافر، مجتبی باقرزاده، محمدرضا یافتیان، احمد خرم‌آبادی‌زاد، ناصر سیدمتین، حسین رحمانی، رسول عبدالله میرزایی و آقای نیاز والی اصفهانی افرادی بودند که به‌عنوان شورای داوری مجله حمایت‌های ارزنده خود را نثار آن کرده‌اند.
اما دهه دوم از تولید مجله رشد آموزش شیمی، به گفته برخی افراد، دهه‌ای متفاوت از گذشته بوده است؛ چنان‌که بهروز مصیبیان، مدیر داخلی این دوره از انتشار مجله، از آن به‌عنوان «دوران طلایی» یاد می‌کند، چرا که در این دوره، امکان بهره‌گیری مجله از جذابیت‌های گرافیکی و تصویری فراهم شد و از این پس، محتوای پربار این مجله را ـ که به دست بانیان آن رقم خورده بود ـ تغییرات ساختاری چشم‌گیری همراهی کرد.
نظرافکنی به راه طی شده در ایستگاه صدم مجلات رشد، بهانه‌ای است تا یادی شود از همه کسانی که در معرفی و ادامه انتشار و تولید این مجلات سهیم بوده‌اند، حتی آن‌هایی که در هیچ‌جای مجله نامی از آنان ثبت نمی‌شود؛ در حای که بدون حمایتشان، این کار به انجام نمی‌رسد. اکنون مجله رشد آموزش شیمی، درنگ در راه خود را با قدردانی از همه همراهان قدیمی و جدید مجله ارج می‌نهد و مجموعه‌ای شامل 100 شماره این مجله را به علاقه‌مندان آن تقدیم می‌کند.