«فصلنامه رشد آموزش پیشدبستانی» در جدیدترین شماره خود مقالهای را به ضرورت آموزشهای دوران اولیه کودکی از نگاه جهانی اختصاص داده است.
در ابتدای مقاله درباره تأثیر آموزشهای این دوره در جلوگیری از خشونت و پرخاشگری میخوانیم: «وقتی کودکان در دوره اولیه کودکی از آموزشوپرورش با کیفیت برخوردار باشند از نظر شناختی و ذهنی و اجتماعی رشد چشمگیری پیدا میکنند و همین امر، سبب آمادگی و ورزیدگی بهتر برای آغاز مدرسه و تحصیل میشود. این مهارتهای پایه و اساسی راه را برای یادگیری بهتر و دانش بیشتر همواره میکنند و هدایت بهسوی آینده و زندگی تحصیلی در دوره بزرگسالی آسانتر میشود. براساس یافتههای پژوهشی جهانی، کودکان بدون تجربه آموزش در دوران اولیه کودکی و پیش دبستان 25 درصد بیشتر از کودکان بهرهمند از اینگونه آموزشها تجربه ترک مدرسه و عدم موفقیت در مدرسه را خواهند داشت. احتمال داشتن ارتباط نادرست با غیرهمجنس و بچهدار شدن در دوره نوجوانی نیز در گروه آموزش ندیده 40 درصد گزارش شده است. همچنین این گروه 70 درصد بیشتر احتمال دارد که بهخاطر جرائم خشونتآمیز، پرخاشگری و مشکلات رفتاری دستگیر شوند و یا با قوانین اجتماعی درگیری پیدا کنند.»
سرمایهگذاری در آموزش دوران اولیه کودکی از دیگر موضوعاتی است که در این مقاله به آن اشاره شده است: «مطالعات نشان میدهند که آموزش در دورههای اولیه کودکی، از جمله بهترین نوع سرمایهگذاریهای دولتهاست و میتواند بازار اقتصادی و مالی را نیز دربرگیرد و نتیجه میگیرند که تخمین برگشت سرمایه در قبال فراهم آوردن آموزشوپرورش با کیفیت خوب 10 درصد است. در حالیکه میانگین برگشتدهی سرمایه در بازار سهام تنها 2/7 درصد است. سؤال این است که چرا نرخ جبران و برگشتدهی سرمایه در دوران اولیه در مقایسه با نرخ بازار سهام تا این حد مطلوب است؟ یکی از پاسخهای قانعکننده این است که کودکانی که در این برنامهها شرکت میکنند، درطول زندگیشان به خدمات عمومی و دولتی کمتر نیاز پیدا میکنند و به عبارت بهتر، دولت هزینه کمتری برای آنها صرف میکند. برای مثال نیاز به آموزشوپرورش ویژه، کلاسهای جبرانی و خدمات اصلاحی و مانند آن در این گروه کمتر است. در بعضی کشورها از جمله آمریکا در صورتی که کودکان مشکلات ویژهای داشته باشند و در نتیجه نیازمند خدمات دولتی باشند هزینه مربوط باید از محل دریافت مالیات تأمین شود.»
نویسنده: دکتر فرخنده مفیدی، استاد دانشگاه علامه طباطبایی