از دست گرگ فرار کن

حالا برویم سراغ بازی...

برای انجام این بازی فقط نیاز به وسیله‌ای سبک دارید که بتوانید آن را سریع به یکدیگر بدهید. مثلاً یک توپ کوچک مثل توپ تنیس. یا اگر توپ ندارید، یک روزنامه‌ی مچاله‌شده، که هم سبک است و هم به خوبی دیده ‌می‌شود. حالا می‌توانید آماده‌ی بازی شوید.
 

- در ابتدا باید یکی از شما «گرگ» شود و دنبال بقیّه بدود. بقیّه هم باید از دست او فرار کنند. امّا توپ (یا روزنامه‌ی مچاله‌شده) به چه کار می‌آید؟ توپ باید دست کسی باشد که از گرگ فرار می‌کند. هر وقت او خسته شد یا احساس کرد گرگ دارد به او می‌رسد، باید توپ را به دست یکی دیگر از نفراتی بدهد که در حال فرار از گرگ است. گرگ هم باید تلاش کند که دست خود را به نفری بزند که توپ به دست، در حال فرار است.
 

- اگر گرگ بتواند بازیکن توپ به دست را لمس کند، برنده است و جای آن دو باید عوض شود (یعنی کسی که تا حالا داشت فرار می‌کرد، باید گرگ شود و دنبال بقیّه کند.)
 

- اگر بازیکنی که در حال فرار است، توپ را به دوست خود بدهد و در این فاصله توپ از دستشان بیفتد، کسی که توپ از دستش افتاد، می‌سوزد و باید جای خود را با گرگ عوض کند.
 

- این بازی را می‌توانید در زنگ تفریح یا زنگ ورزش انجام دهید. البتّه با این شرط که به‌جز بازیکنان، کسی در مکان بازی نباشد.
 

- باید دقّت کنید که هم با سرعت بدوید و هم توپ را به سرعت به سایرین واگذار کنید. امّا حواستان باشد که مبادا به هم برخورد کنید.

 

امّا این بازی برایتان چه فایده‌هایی دارد؟

اگر اهل دیدن فیلم‌های ورزشی هستید، شاید مسابقات دوی امدادی را هم دیده باشید؛ رقابت‌هایی که در آن‌ها، دوندگان در حالی که میله‌ای در دست دارند، مسیری را می‌دوند و بعد، میله را به هم‌تیمی خود می‌دهند و سپس، هم‌تیمی آن‌ها دویدن را آغاز می‌کند. در پایان مسابقه، تیمی برنده است که سریع‌تر از خط پایان عبور کند؛ البتّه به شرط آنکه میله از دستشان نیفتد و آن را تا پایان مسابقه همراه داشته باشند.

بازی‌ای که شرح داده شد، می‌تواند شما را برای چنین ورزش‌هایی آماده کند. همین‌طور برای تمام کارهایی که نیاز به سرعت دارند. شما باید در حالی که می‌دوید، توپ را به نفری بدهید که او هم در حال دویدن است و این کار به دقّت و تمرکز فراوانی نیاز دارد. این دقّت و تمرکز می‌تواند کمک زیادی به درس‌خواندن شما کند.

 

 

منبع:

برنامه‌ریزی درست تربیت بدنی؛ تألیف و ترجمه‌ی مصطفی عسگریان، طاهره مظلومی، ابوالقاسم دبّاغان، مؤسسه فرهنگی منادی تربیت، چ 1، 1379.