تاریخ همچون قطاری در حال حرکت است و در ایستگاه‌های متعددش خاطراتی از خود به جا می‌گذارد که وقتی به یادشان می‌افتیم، ناخودآگاه غمگین یا خوش‌حال می‌شویم. در حافظه‌ی جمعی ما هم خاطراتی هستند که با آن‌ها غمگین یا خوش‌حال می‌شویم و دی‌ماه عجین شده است با این خاطرات تلخ و شیرین، از زلزله‌ی بم در سال 1382 تا عملیات غرورآفرین مروارید در سال 1359. خاطره‌ی شهری که در لحظه‌ای فروریخت یا زمانی که در یک روز نیروی دریایی دشمن از پا افتاد. از احساس غم عجیبی که بر دلمان نشست تا غروری که هنوز به آن می‌بالیم و خاطراتی از این دست که در دی‌ماه فراوان داریم.
دی‌ماه 1398 خاطره‌ای دیگر را نیز برایمان رقم زد. صبح جمعه 11 دی‌ماه غمی غرورانگیز بر دلمان نشست و با شهادت حاج‌قاسم عزیزمان همه با هم گریستیم. حاج‌قاسم رفت و در تشییع باشکوهش مشخص شد که به‌حق «سردارِ دل‌ها» است. شهید سردار سلیمانی بذر کارهایی را کاشته بود که سال‌ها بعد ثمراتش مشخص شد. وقتی قدرت‌های بزرگ دنیا عزم خود را برای نابودی مردم مستضعف نهایی کردند، با رویش جوانه‌های مقاومت در طوفان‌الاقصی بر همگان روشن شد که اثر «شهید سلیمانی» بیش از «سردار سلیمانی» است.
مقاومت، سلحشوری، مردانگی، ایستادگی، پایداری و... مفاهیم پرتکراری در فرهنگ و تمدن ما هستند. همیشه «رستم» و «آرش» و امثال ایشان الگوهای تربیتی ما بوده‌اند و همیشه یاور مظلومان بودن مطلوب ذهنی ما بوده است. این مفاهیم حتماً ریشه‌ای عمیق در وجدان انسانی ما دارند که مورد اتفاق‌نظر ما در زمان‌ها و مکان‌های گوناگون بوده‌اند. این مفاهیم اگر ضرب در میهن‌دوستی شوند، منشأ انرژی غیرقابل‌محاسبه‌ای می‌شوند که قادر است با دست خالی هشت سال در مقابل دست تمام ابرقدرت‌های دنیا که از آستین رژیم بعثی بیرون آمده است، بایستد و آن حماسه‌ها را رقم بزند.
بپوشید رستم سلیح نبرد
به آوردگه رفت با دار و برد
زره زیر بد جوشن اندر میان
از آن پس بپوشید ببر بیان
گرانمایه مغفر به‌سر بر نهاد
همی کرد بدخواهش از مرگ یاد
به نیروی یزدان میان را ببست
نشست از بر رخش چون پیل مست
ز بالای او آسمان خیره گشت
زمین از پی رخش او تیره گشت
برآمد ز هر دو سپه بوق و کوس
زمین آهنین شد سپهر آبنوس
جهان لرز لرزان شد و دشت و کوه
زمین شد ز نعل ستوران ستوه
شاهنامه فردوسی
این روحیات در فرهنگ ما نسل به نسل منتقل شده‌اند. بنابراین در تلاقی این ایام در مدرسه لازم دانستیم کمی در مورد پرورش روحیه‌ی مقاومت در مدرسه طرح بحثی داشته باشیم و ذره‌ای از فعالیت مدرسه‌ها را با هم در بخشی از محتوای این شماره مرور کنیم. در همین ابتدای امر باید اعتراف کنیم که در شناسایی و معرفی این کارها کم‌کاری داشته و موفق نبوده‌ایم. ولی در حد توان خود تلاش کردیم و از شما همراهان همیشگی درخواست داریم یاری‌دهنده‌ی ما باشید و نمونه‌هایی از پرورش روحیات سلحشوری و میهن‌دوستی در مدرسه‌ی خود یا مدرسه‌های دیگر را به دفتر نشریه‌ی رشد آموزش ابتدایی انتقال دهید؛ منتظرتان هستیم.
در این سال تحصیلی هزاران دانش‌آموز فلسطینی و لبنانی از تحصیل در مدرسه و حتی از بدیهی‌ترین حقوق انسانی محروم هستند و برای بقا تلاش می‌کنند. دعا می‌کنیم با نابودی دشمن بدذات صهیونیستی به‌زودی این عزیزان هم وارد مسیر تحصیلی شده و از نعمت سلامتی و امنیت برخوردار شوند.