بهره بردن از بازیهای متنوع ریاضی، به معلمان کمک میکند تا دانشآموزان را به کلاس و درس ریاضی علاقهمند کنند. فصلنامه «رشد آموزش ریاضی» در شماره بهار خود مقالهای را به این موضوع اختصاص داده است
در ابتدای مقاله میخوانیم: «بازی تا حد زیادی، نیازهای جسمی و روحی کودک را برآورده میکند، زیرا حس کنجکاوی وی را برمیانگیزد و قدرت ابتکارش را به کار میاندازد و اعتمادبهنفس وی را تقویت میکند. پیاژه بازی را وسیلهای برای ماندگاری ذهنی درک مفاهیمی که کودکان بهتازگی آموختهاند میداند.
وی معتقد است که وقتی کودک چیز تازهای میآموزد، دوست دارد که بارها و بارها آن را تکرار کند تا آن آموختهها، تبدیل به بخشی از گنجینه رفتار ذهنی وی یا همان طرحوارههای ذهنی وی شوند.»
«نقش قطعههای خانهسازی در آشنایی با بعضی مفاهیم ریاضی» عنوان بخشی از این مقاله است. در این بخش میخوانیم: «کودکان بهتناسب سن خود میتوانند از قطعههای خانهسازی به شکلهای مختلف استفاده کنند و با بعضی مفهومهای کمی و فضایی، آشنا شوند.
برای مثال، وقتی کودکی پنج ساله میخواهد با کنار هم گذاشتن قطعههای خانهسازی، جادهای از یکطرف به طرف دیگر اتاق بسازد، باید تصمیم بگیرد که به چند قطعه نیاز دارد؟ او با حدس زدن در مورد فاصله مورد نظر و تخمین طول هر قطعه، آزمایش میکند تا ببیند به چند قطعه برای ساختن جادهاش نیاز دارد و با تکرار این بازی، چند مهارت حل مسئله را کسب میکند. علاوه بر ایجاد این مهارتها، قطعههای خانهسازی به کودکان چیزهایی درباره مفهوم تعادل میآموزد زیرا آنها یاد میگیرند که هنگام چیدن قطعهها بر روی یکدیگر، باید قطعههای بزرگتر و سنگینتر را قبل از قطعههای کوچکتر و سبکتر بچینند تا آنچه را که ساختهاند، فرونریزد.»
نویسنده مقاله در ادامه به یک بازی برای آموزش جدول ضرب اشارهکرده است.
نویسنده: احسان شعبانی، دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش ریاضی
کلیدواژهها: بازیهای ریاضی، ریاضی معنادار، تدریس ریاضی