فصلنامه رشد آموزش زیست‌شناسی در جدیدترین شماره خود مقاله‌ای را به کاربرد نانوذرات ویروسی در پزشکی اختصاص داده است
در ابتدای مقاله می‌خوانیم: «خواص منحصر به فرد نانوذرات قرار است نسل جدیدی از روش‌های تشخیصی به کمک واکنشگرها را به وجود آورد و با نسبت سیگنال به نویز بالاتر نسبت به روش‌های تصویربرداری فعلی کمک کند. همچنین قرار است این ذرات به درمان‌های هدفمندی که بیشتر از داروهای امروزی مفیدند و اثرهای نامطلوب کمتری دارند، یاری رسانند. نسبت سطح به حجم نانومواد بزرگ‌تر از سایر حامل‌های قدیمی است و این مواد ظرفیت بیشتری برای حمل مواد دارویی و یا معرف‌های تصویربرداری دارند.»
«نانوذرات ویروسی» عنوان بخشی از مقاله است. در این بخش می‌خوانیم: «ویژگی‌های نانوذرات ویروسی به‌خوبی شناخته شده است. این ساختارهای یک‌پارچه را می‌توان در مقادیر زیاد تولید کرد. براساس ساختارهای بسیار متقارن VPNها می‌توان آن‌ها را به‌عنوان یکی از پیشرفته‌ترین و کارآمدترین نانومواد تولید شده در طبیعت در نظر گرفت. ساختار اساسی VPN را می‌توان به طرق مختلفی برنامه‌ریزی کرد. به‌عنوان مثال، می‌توان حفره داخلی آن‌ها را با مولکول‌های دارویی، مواد مورد نیاز در تصویربرداری، نقاط کوانتومی و دیگر نانوذرات پر کرد؛ در حالی‌که در سطح خارجی آن‌ها می‌توان لیگاندهای هدفمند قرار داد تا نانوذرات را به سلول‌های خاص تحویل دهند.»
نویسنده: الهام زنده‌دل، کارشناس ارشد بیوفیزیک
کلیدواژه‌ها: نانوذرات ویروسی، ذرات ویروس‌مانند، مهندسی ژنتیک، دارورسانی، تصویربرداری
* لینک دسترسی به مقاله